ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μόνον ξύλο δεν παίζουν στους καφενέδες, στα μπαρ και τα εστιατόρια, οι Έλληνες κομματάρχες...Με επιχειρήματα αλληλοσυγκρουόμενα, επιχειρούν να κερδίσουν(;)τους συνομιλητές τους, αντίπαλους ψηφοφόρους άλλων κομμάτων, για το δίκαιο των λόγων τους. Φευ... Κανείς δεν πείθεται και οι συγκρούσεις καλά κρατούν. Όμως... Πόσο λογικό είναι να χτυπιούνται, με δήθεν επιχειρήματα, οι κομματικοί βαστάζοι.... στις πλατείες, ενώ σε επίπεδο υψηλόβαθμων κομματικών το παιγνίδι, καλά κρατεί; Εκεί επικρατεί ένας υποτυπώδης πολιτικός πολιτισμός...τουλάχιστον. Στο πεδίο των κομματικών στελεχών του...καφενείου, δεν υπαρχει ψήγμα πολιτικού πολιτισμού. Αλλά και λογικής: Eίναι δυνατόν να υπαρχει λογικός Έλληνας ψηφοφόρος, του οποιουδήποτε κόμματος, που να πιστεύει ότι ο ένας ή ο άλλος, θα λύσει τα προβλήματα και θα ελαφρύνει τα δυσβάστακτα οικονομικά βάρη των οικογενειών του; Άλλοι ορίζουν τα του οίκου μας. Και μαγικές συνταγές, δεν υπάρχουν. Μαλώστε όσο θέλετε, οι φανατικοί ψηφοφόροι των κομμάτων. Λύση πλέον, δεν υπάρχει. Απλώς διαιωνίζεται το είδος του Έλληνα, που πιστεύει ακόμα ότι η κομματική ταυτότητα, αποτελεί προσόν και όχι στοιχείο...ανοησίας...