Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020
ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ ΟΤΙ Ο ΜΩΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ;
Τους εξέθεσε. Με τα 22 εκατομμύρια που τους έδωσε. Ποσά τεράστια, που θα μπορούσαν σε μία τόσο τραγική εποχή να πήγαιναν στις ΜΕΘ και στις ανάγκες της καθημερινότητας των εξαθλιωμένων και «σκλαβωμένων» πολιτών. Και που σύμφωνα με τον νόμο, αλλά και για δεοντολογικούς λόγους ανθρώπινης αλληλεγγύης τα μέσα ενημέρωσης , έπρεπε να δημοσιεύουν. Τους εξέθεσε ανεπανόρθωτα.
Τον στήριξαν και τον στηρίζουν. Ποτέ άλλοτε ο εκδοτικός χώρος, κατά ενενήντα τοις εκατό δεν στήριζε έτσι πρόεδρο ή πρωθυπουργό εκλεγμένο από την Νέα Δημοκρατία. Τα λεγόμενα διαπλεκόμενα, ήταν...πάντα απέναντι. Από την εποχή του Ράλλη, του Έβερτ, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και κυρίως του Κώστα Καραμανλή. Ο Κυριάκος, αποτέλεσε εξαίρεση και τα εναγκαλίσθηκε. Κι εκείνα του το ανταποδίδουν.
Σε τέτοιο βαθμό, που παραπληροφορούν συνειδητά και το κάνουν με το πείσμα εκείνου, που ξέρει ότι λέει ψέματα, για να μπορέσουν να πείσουν. Ωρύονται υπέρ του Μητσοτάκη, για να παραγράψουν τις όποιες ενστάσεις μπορούν να έχουν, οι απλοί πολίτες. Και μέχρι ένα βαθμό το πετυχαίνουν. Έως ότου φυσικά, αρχίσουν οι αντιδράσεις του τύπου, «τι λένε ρε τούτοι, μας δουλεύουν;». Τότε λειτουργεί, το ένστικτο της «εκδοτικής αυτοσυντήρησης» και του δημοσιογραφικού φιλότιμου.
Του το ανταποδίδουν του Μητσοτάκη;
Μετά όμως από μία χρυσή εποχή αποχαύνωσης, πλήρους παραπληροφόρησης και έντονης προπαγάνδας κάτι φαίνεται ανάμεσα στην χαραμάδα των μέσων των νταβατζήδων για να θυμηθούμε και τον Κώστα Καραμανλή...
Έχουν αρχίσει τα τηλέφωνα να μειώνονται ή έχουν αρχίσει οι έρμοι οι διευθυντές των μέσων ενημέρωσης να πηγαίνουν ...για την ανάγκη τους, όταν τους παίρνουν οι κυβερνητικοί. Ευχής έργον θα ήταν, να συμβαίνει το δεύτερο...
Με πρώτη την σοβαρή Καθημερινή, που δικαίως διατηρεί ακόμα και σε αυτούς τους εντελώς ισοπεδωτικούς καιρούς από πλευρά δημοσιογραφικής, τον τίτλο της «ναυαρχίδας της κεντροδεξιάς» έχει αρχίσει και φαίνεται φως.
Στον Σκάι ακόμα, έχει κανείς την εντύπωση ότι μεταδίδουν νέα... από την Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Δεν έχουν πάρει χαμπάρι ή έχουν τόσο πολύ εκτεθεί, που δεν τους παίρνει να το γυρίσουν κατά το κοινώς λεγόμενο;
Αλλά και σε άλλα συγκροτήματα βαστάζων της κυβέρνησης, όλο και κάποιο άρθρο, κάποια κριτική, κάποιο «ξεμπρόστιασμα» γίνεται. Έπηξαν οι άνθρωποι.
Είναι σαν πυγολαμπίδες οι αλήθειες, μέσα στο σκοτάδι της παραπληροφόρησης. Αλλά αρκούν για να καταδείξουν μία αλλαγή συμπεριφοράς ή μία ελπίδα για αλλαγή συμπεριφοράς.
Τι σημαίνει αυτή η αλλαγή; Να κτυπάμε τον Κυριάκο σαν χταπόδι; Ούτε κατά διάνοια.
Να αντιμετωπίζουμε όμως τις πικρές αλήθειες, ανακολουθίες, λάθη, τεχνάσματα, προπαγάνδα ψέματα και σκάνδαλα, όπως θα κάναμε σε κάθε κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει...
Σημαίνει δηλαδή ότι τα μέσα ενημέρωσης θα κάνουν την δουλειά τους.
Οι παρεμβάσεις, τα εκατομμύρια και οι διευκολύνσεις δόσεων είχαν εξαφανίσει τον σκοπό, που είναι η ορθή ενημέρωση της κοινής γνώμης: Η αλήθεια.
Η μέχρι σήμερα συμπεριφορά της απόλυτης πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης, ακολουθούσε την ρήση, «όταν η γνώμη μας δεν συμφωνεί με τα γεγονότα, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα».
Αλλά έρχεται η ώρα, που όταν η αλήθεια δεν συμφωνεί με τα μέσα ενημέρωσης ... τόσο το χειρότερο και για τους εκδότες...-
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου