H ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΊΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε... μαζί με τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης το 40.56% των Ελλήνων ψηφοφόρων στις εκλογές του Ιουνίου. Κέρδισε 158 έδρες και τον προτίμησαν 2.114.780 ψηφοφόροι.

Το 2004 ο Κώστας Καραμανλής, χωρίς τα διαπλεκόμενα, έλαβε το 45,36% των ψήφων, 165 έδρες και τον προτίμησαν 3.360.424 ψηφοφόροι. Έλαβε δηλαδή 5% παραπάνω από το ποσοστό του Μητσοτάκη και 1.245.780 ψήφους.

Εάν υπολογίσει κανείς το ποσοστό του Κυριάκου Μητσοτάκη στις τελευταίες εκλογές θα πρέπει να προσμετρήσει την μεγαλύτερη αποχή μεταπολιτευτικά, που έφθασε το 47,32%.

Με απλά λόγια, το ποσοστό που εισέπραξε το 40% είναι επί του 53% των συμμετεχόντων γεγονός που πολύ απλά θα μπορούσε να εξάγει το λογικό συμπέρασμα ότι επί των ψηφισάντων με βάση και την αποχή επί του 100%, ο κ. Μητσοτάκης, πέτυχε το καταπληκτικό να τον έχουν ψηφίσει οι 2,5 στους 10 Έλληνες

Υπό την έννοια αυτή θα μπορούσε βασίμως κάποιος να ισχυρισθεί ότι οι εκλογές ειδικά όταν αντιπροσωπεύουν αυτήν την πραγματικότητα δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για παραβλέψεις και εγκληματικά λάθη και παραλείψεις...

Τα παραπάνω ποσοστά γελοιοποιούν το αφήγημα για τα ανοίγματα Μητσοτάκη προς το ΠΑΣΟΚ. Και η πολιτική φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας αλλοιώθηκε -ψηφίζεις ΝΔ και βγαίνει ΠΑΣΟΚ- αλλά και τα ποσοστά της μειώθηκαν.

Το ζητούμενο -η Συνταγματική Αναθεώρηση- κατέστη με αυτά τα ποσοστά πολύ δύσκολη υπόθεση που περνά μέσα από συμφωνίες των πολιτικών δυνάμεων που βρίσκονται σήμερα στην Βουλή. Κάτι που είναι όχι αδύνατο, αλλά πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

Υπό την έννοια αυτή, η λεγομένη «παντοδυναμία» Μητσοτάκη στηρίζεται μάλλον στο γεγονός της διάλυσης του Σύριζα, παρά στο αυταπόδεικτο γεγονός της διαχρονικής μείωσης της δύναμης της Νέας Δημοκρατίας.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει να αντιπαλέψει πλέον, χωρίς το άλλοθι της πανδημίας, με τα θηρία της ανταγωνιστικότητας στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης. Της ανάπτυξης -τελευταίοι στην Ευρώπη σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ που παρατηρεί πως εάν δεν υπάρχει και το πρόγραμμα σταθερότητας τότε η ελληνική οικονομία θα είχε τιναχθεί στον αέρα. Των χαμηλών μισθών στην τρίτη από το τέλος θέση στην Ευρώπη. Της ακρίβειας στα είδη πρώτης ανάγκης στις πρώτες θέσεις της Ευρώπης. Της πανάκριβης βενζίνης, πετρελαίου και φυσικού αερίου στις πρώτες θέσεις της Ευρώπης. Στο γεγονός ότι οι Έλληνες, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, θεωρούν κατά 97% ότι ζουν σε ένα διεφθαρμένο κράτος. Στην παροχή υπηρεσιών υγείας στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη... Κι άλλα τόσα πολλά από επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είτε δεν φθάνουν, είτε φθάνουν διαστρεβλωμένα στα αυτιά των Ελλήνων πολιτών, από τα μέσα ενημέρωσης που πληρώνει αδρά ο κ. Μητσοτάκης. Όπως πολύ σωστά παρατηρούσε η Καθημερινή, με εξήντα δισεκατομμύρια μπορεί να πετυχαίνεις στις εκλογές, αλλά δεν πετυχαίνεις την ανάπτυξη...

Ουδείς λογικός πολίτης αυτής της χώρας αντιλαμβάνεται προς τι η παιδική έπαρση του κ. Μητσοτάκη. Έχει μετατρέψει την Νέα Δημοκρατία σε ΠΑΣΟΚ Νο 2, έχει μειώσει διαχρονικά την δυναμική της Νέας Δημοκρατίας και δεν έχει να επιδείξει ούτε μια πρωτιά σε κανέναν τομέα της δημόσιας ζωής. Τότε γιατί τον ψήφισαν, είναι η ερώτηση. Δεν υπάρχει απάντηση λογική. Προφανέστατα, γιατί απέναντι ήταν ο Σύριζα. Τώρα όμως ο κ. Μητσοτάκης αφού οχτροί δεν υπάρχουν, θα πρέπει να πολεμήσει τον εαυτό του. Δύσκολο...